Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

propenso animo aliquid facere

  • 1 propendeo

    prō-pendeo, di, sum, 2 (in Plaut. As. 2, 2, 39, the correct reading is propendes), v. n., to hang forth or forward, hang down.
    I.
    Lit. (class.):

    ex ramis propendens,

    Plin. 26, 7, 20, § 36; Suet. Galb. 21:

    lanx propendet,

    Cic. Tusc. 5, 17, 51.—
    II.
    Trop.
    A.
    (The figure borrowed from the descending scale of a balance.) To weigh more, haec the preponderance:

    nec dependes nec propendes,

    weighest neither less nor more, Plaut. As. 2, 2, 39:

    si bona propendent,

    Cic. Tuse. 5, 31, 86.—
    B.
    To be inclined or disposed to any thing:

    si suā sponte quo impellimus, inclinant atque propendent,

    Cic. de Or. 2, 44, 18.—
    C.
    To be well disposed, favorable:

    inclinatione voluntatis propendere in aliquem,

    Cic. de Or. 2, 29, 129.—Hence, prō-pensus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., hanging down (post-class.):

    propensum labrum,

    Sol. 20:

    propenso sesquipede,

    Pers. 1, 57 dub. —
    2.
    Transf., = magno pene praeditus (post-class.), Capitol. Gord. 19.—
    B.
    Trop.
    1.
    Inclining towards, coming near, approaching (class.); with ad:

    disputatio ad veritatis similitudinem propensior,

    Cic. N. D. 3, 40, 94:

    ad veritatem,

    id. Div. 1, 5, 9. —
    2.
    Heavy, weighty, important (class.):

    illa de meā pecuniā ramenta fiat plumea propensior,

    Plaut. Bacch. 3, 4, 15:

    id fit propensius,

    more weighty, important, Cic. Par. 3, 2, 24.—
    3.
    Inclined, disposed, prone to any thing (syn. proclivis); usually constr. with ad or in and acc.; rarely with dat.
    (α).
    With ad:

    non tam propensus ad misericordiam, quam inclinatus ad severitatem videbatur,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85:

    ad dicendum,

    id. Fin. 3, 20, 66:

    animus propensus ad salutem alicujus,

    id. Fam. 4, 13, 5:

    ad liberalitatem,

    id. Lael. 9, 31.— Comp.:

    paulo ad voluptates propensior,

    Cic. Off. 1, 30, 105:

    ad lenitatem,

    id. Mur. 31, 64:

    animus alius ad alia vitia propensior,

    id. Tusc. 4, 37, 81:

    sunt propensiores ad bene merendum quam ad reposcendum,

    id. Lael. 9, 32.—
    (β).
    With in and acc.:

    propensus in alteram partem,

    Cic. Att. 8, 3, 4.— Comp.:

    propensior benignitas esse debebit in calamitosos,

    Cic. Off. 2, 18, 62:

    in neutram partem propensiores,

    id. Fin. 5, 11, 30.—
    (γ).
    With dat.:

    in divisione regni propensior fuisse Alexandro videbatur,

    more disposed to favor Alexander, Just. 16, 1, 2 (al. pro Alexandro).—
    (δ).
    Absol., well-disposed, favorable, willing, ready (class.):

    propenso animo aliquid facere,

    Cic. Att. 13, 21, 7; Liv. 37, 54:

    propensum favorem petiit,

    Ov. M. 14, 706.— Sup.: propensissimā civitatum voluntate, Auct. B. Alex. 26.—Hence, adv.: prōpensē, willingly, readily, with inclination (class.): conspiratio propense facta, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 15, 3.— Comp.:

    propensius senatum facturum,

    Liv. 37, 52:

    eoque propensius laudandus est,

    App. Flor. p. 98 Oud.

    Lewis & Short latin dictionary > propendeo

  • 2 propensus

    1. prōpēnsus, a, um [ propendeo ]
    part. pf. к propendeo
    2. adj.
    2) склоняющийся, склонный, расположенный (ad aliquid C; in alteram partem C)
    propenso animo aliquid facere C — делать что-л. охотно (с удовольствием)
    3) расположенный, благосклонно настроенный ( alicui VM и pro aliquo Just)
    4) приближающийся, близкий ( ad veritatem propensior C)
    5) имеющий перевес, важный

    Латинско-русский словарь > propensus

  • 3 propensus

    propensus, a, um part. passé de propendeo. [st2]1 [-] qui pend en avant, pendant; prolongé, saillant. [st2]2 [-] qui fait pencher la balance, lourd, prépondérant, important. [st2]3 [-] qui incline vers, qui se rapproche de. [st2]4 [-] porté à, enclin à; bien disposé, favorable.    - propensus ad aliquam rem: porté à qqch.    - ad misericordiam propensus, Cic. Rosc. Am. 30, 85: enclin à la pitié.    - avec dat. propensior Alexandro, Just. 16, 1, 2: plus porté pour Alexandre.
    * * *
    propensus, a, um part. passé de propendeo. [st2]1 [-] qui pend en avant, pendant; prolongé, saillant. [st2]2 [-] qui fait pencher la balance, lourd, prépondérant, important. [st2]3 [-] qui incline vers, qui se rapproche de. [st2]4 [-] porté à, enclin à; bien disposé, favorable.    - propensus ad aliquam rem: porté à qqch.    - ad misericordiam propensus, Cic. Rosc. Am. 30, 85: enclin à la pitié.    - avec dat. propensior Alexandro, Just. 16, 1, 2: plus porté pour Alexandre.
    * * *
        Propensus, Aliud participium: siue Nomen ex participio. Plaut. Fort encliné et penché sur le devant.
    \
        Propensa munera. Plaut. Grands et amples dons.
    \
        Propensus ad bene merendum. Cic. Fort enclin à faire plaisir.
    \
        Ad similitudinem veritatis propensior. Cic. Plus inclinante à la verité.
    \
        Ad voluptatem propensior. Cic. Fort enclin à volupté.
    \
        Neutram in partem propensiores. Cic. Qui ne sont ne pour un costé, ne pour autre.
    \
        Propenso animo aliquid facere. Liu. De courage et affection.
    \
        In eum est voluntas nostra propensior. Cic. Est plus encline.

    Dictionarium latinogallicum > propensus

См. также в других словарях:

  • courage — Courage, quasi Cordis actio, Animus, Audacia, Fiducia, Spiritus. Le courage d un chacun se couvre d un rideau de simulation, Multis simulationum inuolucris tegitur, et quasi velis obtenditur vniuscuiusque natura. Bon courage, Bona spes, Bonus… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»